Smyczkowy

Smyczkowy to przymiotnik używany w terminologii muzycznej do opisu wszystkiego, co dotyczy instrumentów smyczkowych oraz technik ich gry. W praktyce odnosi się przede wszystkim do grupy instrumentów, na których dźwięk powstaje przez prowadzenie smyczka po strunach, w odróżnieniu od instrumentów dętych, perkusyjnych czy klawiszowych.

Najważniejsze instrumenty smyczkowe to skrzypce, altówka, wiolonczela i kontrabas. Do dawnej i współczesnej praktyki należą także violi da gamba i inne historyczne instrumenty smyczkowe. W muzyce klasycznej sekcja smyczkowa orkiestry składa się z pierwszych i drugich skrzypiec, altówek, wiolonczeli i kontrabasów.

Wykonawstwo na instrumentach smyczkowych obejmuje technikę gry bowiem arco (grywanie smyczkiem) oraz pizzicato (grywanie palcami na strunach, czyli bez użycia smyczka). Dyrygent i partytura często oznaczają momenty przejścia między tymi technikami, a wykonywanie smyczkowe stanowi podstawę brzmienia wielu gatunków muzycznych, od baroku po muzykę współczesną.

Etymologia: wyraz smyczkowy pochodzi od rzeczownika smyczka (bow), oznaczającego narzędzie używane do wydobywania dźwięku z instrumentów smyczkowych. Z tego źródła powstał także przymiotnik odnoszący się do całej grupy instrumentów i ich repertuaru.

Zobacz także: muzyka smyczkowa, sekcja smyczkowa, instrumenty smyczkowe.