Rafleiðni

Rafleiðni er mæling á getu efnis til að leiða rafstraum. Hún er oft táknuð með σ og mæld í einingunni siemens per meter (S/m). Rafleiðni er innri eiginleiki efnis og háð samsetningu, byggingu og ástandi, en fer einnig eftir hitastigi. Rafleiðni og mótstaða (ρ) eru öfugar: σ = 1/ρ.

Dæmigerð efni með háa rafleiðni eru málmar eins og kopar og silfur, sem leyfa rafstraum mjög vel. Þá getur rafleiðni í vökva verið afar breytileg eftir uppleystum jónum; sjávarvatn getur til dæmis verið um 3–5 S/m, en distillert vatn (distilled water) hefur mjög lága rafleiðni, um 5×10^-6 S/m. Rafleiðni mismundar milli efna og þegar rökrænt er: þéttar byggingar eða dílar í málmum geta hækkað eða lækkað rafleiðni, og hitastigsbreytingar hafa einnig áhrif.

Mælingar og aðferðir við rafleiðni: Í fastum efnum er algengt að mæla rafleiðni með því að nota stífeldu próf sem skiptir ekki máli hinna miklu áhrif auka mótstöðu sem koma frá tengum. Í vökva er algengt að mæla rafleiðni með rafleiðnimælingu, þar sem uppleystar jónir leiða rafstraum.

Notkun rafleiðni nær yfir mörg svið: úrvals efnafræðilegar rannsóknir, jarðefnafræði til að greina jarðstrauma og mengun í vatni, hagnýtar forrit í rafhlöðum og rafkerfum, sem og í tækni til að meta samsetningu og hreinsun efna.

See also: resistivity, conductivity types, impedance spectroscopy.