Porozumieniem

Porozumieniem to formy narzędnikowej (instrmental) liczby pojedynczej od rzeczownika porozumienie. Używana jest w konstrukcjach z narzędnikiem, na przykład z porozumieniem stron, w porozumieniu z partnerami, czy w innych zdaniach wskazujących na sposób osiągnięcia zgody. W kontekście językowym i semantycznym porozumienie odnosi się do tego samego pojęcia, które w formie podstawowej (porozumienie) wyjaśniane jest w artykule poniżej.

Porozumienie to polskie rzeczownik oznaczający rezultat procesu porozumiewania się oraz stan, w którym strony osiągnęły wspólne zrozumienie lub uzgodniły warunki. W potocznym użyciu porozumienie może odnosić się do nieformalnego zgody lub do szerszej zgody między stronami; w kontekstach prawnych i międzynarodowych bywa synonimem ugody lub porozumienia między państwami.

Etymologia: wywodzi się od czasownika porozumieć się, łączącego przedrostek po- z rozumieć i oznaczającego osiągnięcie wspólnego zrozumienia; rzeczownik porozumienie powstał, by opisać proces lub rezultat takiego porozumienia.

Typy: porozumienie może być między stronami w sferze domowej, zawodowej, politycznej; w kontekście międzynarodowym mówimy o międzynarodowym porozumieniu, porozumieniu dwustronnym lub wielostronnym. W praktyce różnica między porozumieniem a umową często zależy od charakteru skutków prawnych: umowa zwykle ma charakter wiążący prawnie; porozumienie może mieć charakter polityczny, moralny lub nieformalny, lecz niekiedy także wiążący.

Użycie: przykłady zdań: „strony zawarły porozumienie w sprawie warunków”, „porozumienie zostało osiągnięte po długich negocjacjach”.

W języku potocznym porozumienie odzwierciedla ideę wspólnego zrozumienia i zgody, natomiast w doktrynach prawnych często oznacza formalny porządek ugody lub porozumienie międzynarodowe.