Peroksydy

Peroksydy to związki chemiczne zawierające grupę peroksydową O−O w swojej strukturze. Mogą być nieorganiczne (nadtlenki) lub organiczne. W obu przypadkach są silnymi utleniaczy i często ulegają samorzutnemu rozkładowi, uwalniając tlen i ciepło. Najważniejsze przykłady to nadtlenek wodoru H2O2, nadtlenki metali (Na2O2, CaO2, BaO2) oraz organiczne peroksydu (benzoyl peroxide, di-tert-butyl peroxide, MEKP).

Właściwości i reaktivity: rozkład peroksydów jest często egzotermiczny i może prowadzić do powstawania wolnych rodników. Ze względu na silne właściwości utleniające bywają stabilne tylko w niższych temperaturach i pod ścisłą kontrolą. Niektóre nadtlenki są łatwopalne lub wybuchowe w kontaktcie z materiałami organicznymi lub metalami.

Zastosowania: H2O2 służy jako środek dezynfekcyjny, wybielacz i utleniacz w syntezie organicznej, a także w przemyśle papierniczym, tekstylnym i kosmetycznym. Nadtlenki nieorganiczne dostarczają tlenu w systemach ratunkowych, w górnictwie, rekultywacji ścieków i rolnictwie w postaci związków o długotrwałym uwalnianiu tlenu. Organic peroxides służą jako inicjatory polimeryzacji i w przetwórstwie tworzyw sztucznych (benzoyl peroxide, MEKP).

Bezpieczeństwo: wiele peroksydów jest wysoce reaktywnych i łatwopalnych, a niektóre mogą wybuchnąć w kontakcie z substancjami organicznymi lub metalami. Przechowywać w chłodnych, ciemnych warunkach, w szczelnych opakowaniach, z odpowiednimi oznaczeniami, z dala od źródeł zapłonu i katalizatorów metalicznych.