Keratokonus

Keratokonus (keratoconus), korneanın incelmesi ve koni biçiminde belirginleşmesiyle ortaya çıkan ilerleyici bir göz hastalığıdır. Kornea normalde düzdür; keratokonusla birlikte merkezi veya paracentral bölgede zayıflama olur ve korneal tüp veya sivrileşmiş bir şekil kazanır. Bu yapı değişik kırma güçlerinin düzensizleşmesine ve astigmatizmanın belirginleşmesine yol açar.

Nedenler ve risk faktörleri arasında genetik yatkınlık, ailesel öykü, sık göz ovuşturma, Atopi ve bazı sendromlar (örneğin Down sendromu) sayılabilir. Kesin nedeni tam olarak anlaşılmamış olsa da multifaktöryel bir kökeni vardır. Genç yaşlarda başlar ve ilerleyici olabilir.

Belirtiler arasında giderek kötüleşen görme, bulanık veya çarpık görme, çift görme, ışıkta parlamak ve haleler yer alabilir. Gözlükler başlangıçta yararlı olsa da düzensiz kırma nedeniyle ilerleyen vakalarda yeterli olmayabilir.

Teşhis genellikle slit-lamp muayenesiyle korneal incelme ve konik deformasyonun gözlemlenmesiyle konulur. Keratometri, korneal topografi ve pachymetri (korneal kalınlık ölçümü) gibi görüntüleme ve ölçüm yöntemleri tanıda önemli rol oynar.

Tedavi seçenekleri hastalığın evresine göre değişir. Başlangıçta görmeyi düzeltmek için gözlükler veya sert gaz geçirgen kontakt lensler (RGP) kullanılabilir. İlerleyen vakalarda korneal cross-linking (CXL) hastalığın ilerlemesini yavaşlatmayı hedefler. Gerekirse intrakorneal halka segmentleri (Intacs) veya ileri vakalarda keratoplasti (penetrating veya deep anterior lamellar keratoplastisi) gibi cerrahi müdahaleler düşünülür. Komplikasyonlar arasında hidrops (anoı Descemet membranı yırtılmasıyla ani ödem) ve skarlaşma yer alabilir. Prognoz, hastalığın ilerlemesinin hızına bağlı olarak değişir; erken tanı ve uygun tedavi görme korunmasına katkı sağlar.