Halogenowych

Halogenowych odnosi się do halogenów, grupy siedemnastej układu okresowego, obejmującej fluor, chlor, brom, jod, astat i tennessine. Halogeny to silnie elektroujemne niemetale o siedmioelektronowej powłoce walencyjnej, co czyni je wysoce reaktywnymi, zwłaszcza fluor i chlor. W stanie wolnym występują najczęściej jako dwuatomowe cząsteczki F2, Cl2, Br2 i I2; astat i tennessine są radioaktywne i występują tylko w śladowych ilościach, otrzymanych sztucznie.

Związki halogenowe obejmują halogenki i liczne połączenia organiczne. Halogeny tworzą związki z wieloma pierwiastkami; najważniejsze mają różne stany oksydacyjne. Wśród nich wyróżnia się kwasy halogenowodorowe: HF, HCl, HBr, HI. HF jest kwasem słabym w wodzie, natomiast HCl, HBr i HI są kwasami silnymi. Halogeny tworzą także liczne związki organiczne, gdzie stanowią funkcjonalne podstawy do reakcji halogenowania i substytucji. Fluorowanie polimerów (np. PTFE), fluorowanie szkliwa w stomatologii oraz jodowanie w medycynie to popularne zastosowania halogenów.

Zastosowania halogenów obejmują również dezynfekcję wody (chlor), produkcję materiałów chemicznych i polimerów, a także użycie w medycynie i fotografii (jod, brom). Ze względu na wysoką reaktywność halogenów, związki halogenowe mogą być toksyczne i drażniące; HF wymaga szczególnych środków ostrożności. W naturalnym środowisku halogeny występują w minerałach i soli halogenowych, a także w wodach miedziano-słonych i oceanach.