Gagnagrunnskerfi

Gagnagrunnskerfi er samsett kerfi sem gerir fyrirtækjum og notendum kleift að geyma, meðhöndla og veita aðgang að gögnum á skipulagðan og öruggan hátt. Það felur í sér gagnagrunnsstjórnunarkerfi (DBMS) sem stýrir geymslu gagna, vinnslu spurninga, breytingar gagna og aðgengi. Kerfið veitir einnig verkfæri til gerðar gagnagrunnslýsingar, viðhalds gagna og öryggisráðstafana.

Helstu gerðir gagnagrunnskerfa eru relational DBMS sem nota töflur og skema, og NoSQL kerfi sem bjóða mismunandi gagnamódel eins og skjalasöfn, lykla-gagnakerfi, grafa-kerfi og víðar. Relational kerfi nota oft SQL til spurninga; NoSQL kerfi nýta sérsniðnar eða hefðbundnar gagnasnið.

Helstu færni gagnagrunnskerfa felur í sér gagnaskráningu, leit, uppfærslur og eyðingu gagna; stjórnun samfelldra transaksjana með ACID-eiginleikum og viðhald integritets gagna. Öryggi, aðgangsstýring, eindagi gagna, afritun og endurheimt eru meðal kjarnakerfa. Dreifing og klastrun eru notuð til að mæta skala og háu aðgengi.

Skipulag gagnagrunnskerfa felur oft í sér lag af forriti sem nálgast gagnasafnið, gagnagrunnsforritin sem framkvæma geymslu og spurningar, og gagnasafnið sjálft. Inni í DBMS er geymslugrunnur, spurningarvinnsla og gagnastjórnun. Gagnaveita og endurheimt eru einnig mikilvæg atriði í hönnun og rekstri.

Dæmi: þekkt gagnagrunnskerfi eru MySQL, PostgreSQL, Oracle og Microsoft SQL Server (relational), og NoSQL kerfi eins og MongoDB, Redis og Cassandra. Notkun fer eftir kröfum um skala, gagnaform og viðhald. Kostirnir eru miðlæg öryggi og stjórnun gagna, hátt aðgengi og sveigjanleiki; áskoranir geta verið kostnaður og flókið viðhald.