Embolizasyon

Embolizasyon, hedeflenen damar veya damar ağlarında bulunan kan akışını kısmen ya da tamamen durdurmak amacıyla embolik ajanların kateter yoluyla verilmesiyle gerçekleştirilen bir intervensiyonel radyoloji prosedürüdür. Genelde kasık veya bilek bölgesinden girilen kateterler ile damarlar takip edilir ve görüntüleme eşliğinde hedef damarlar belirlenip uygun ajan uygulanır. Bu yaklaşım, geleneksel cerrahi müdahaleye kıyasla daha az invazivdir ve uygun vakalarda hastanede kısa kalış gerektirebilir.

En yaygın endikasyonlar arasında akut ve anlamlı olan kanamaların kontrolü yer alır: gastrointestinal, üriner ve pelvik kanamalar; postpartum kanama; travma sonrası kanama. Planlanan tedavide devaskülarizasyon amacıyla, tümörlü dokuda ayrıca kemoterapi veya ilaçların hedefli verilmesini içeren kombinasyonlar da kullanılır. Karaciğer tümörlerinde TACE veya DEB-TACE olarak adlandırılan kemoterapi embolizasyonları, uterus fibroidlerinde uterin fibroid embolizasyonu (UFE) ve AVM/AV fistüllerin tedavisinde de uygulanır.

Embolizasyon için çeşitli ajanlar kullanılır. Koiller ve mikropartiküller (PVA parçacıkları), jel benzeri ajanlar ile sıvı embolizanlar (NBCA, Onyx gibi) arasından hastanın durumu ve hedef damarın özelliklerine göre seçim yapılır. Erişimin çoğunlukla femoral arterden veya nadiren radyal arterden sağlandığı, görüntüleme ile yönlendirilen bir işlemdir. Lokal anestezi ve sedasyon ile yapılabilir ve bazı durumlarda ayaktan/aynı gün taburculuk mümkün olabilir.

Komplikasyonlar arasında hedef olmayan dokuların iskemiye uğraması, yeniden kanama, enfeksiyon, ağrı ve post-embolizasyon sendromu sayılır. Başarı oranları uygulanan bölge ve hasta koşullarına bağlı olarak değişir; bazı durumlarda rekürrens veya ek tedaviler gerekebilir. Diğer tedavilere göre avantajları arasında invaziv yönden daha hafif riskler ve daha hızlı iyileşme bulunabilir.