Absencja

Absencja to polskie słowo oznaczające nieobecność lub brak obecności w danym kontekście. Używane jest w sensie ogólnym, na przykład nieobecności uczestnika, pracownika, pacjenta czy przedmiotu w danym miejscu. Etymologicznie wywodzi się z łacińskiego absentia.

W codziennym użyciu absencja odnosi się do nieuczestniczenia w zajęciach, pracy czy wydarzeniach. W organizacjach mierzy się wskaźnik nieobecności; przyczyny to choroba, urlop, zobowiązania rodzinne lub inne braki organizacyjne. Nadmierna absencja bywa przedmiotem polityk kadrowych i procedur administracyjnych, mających na celu utrzymanie rejestru obecności oraz odpowiedzialności pracowników i studentów.

W medycynie termin absencja najczęściej dotyczy napadu absencji, czyli krótkiego, przerywanego okresu utraty świadomości. Charakteryzuje się zwykle kilkusekundowym wyłączeniem kontaktu z otoczeniem, czasem z drobnymi automatycznymi czynnościami. Jest typowy dla zespołu padaczki dziecięcej. Diagnostyka opiera się na obserwacji klinicznej i elektroencefalografii, która często pokazuje rytm 3 Hz spike-and-wave. Leczenie obejmuje leki przeciwpadaczkowe, z etosuksymidem jako jednym z pierwszych wyborów; prognoza jest zazwyczaj dobra po skutecznym leczeniu.

W kontekście prawnym i administracyjnym absencja może oznaczać nieobecność strony lub uczestnika w rozprawie lub posiedzeniu. W praktyce takie nieobecności mogą prowadzić do odroczeń, kar lub konieczności ponownego wezwania. Absencja jest także pojęciem używanym w statystyce i administracji do opisu braku udziału w badaniach lub procesach.