zaistnienie

Zaistnienie (od czasownika zaistnieć) to w języku polskim rzeczownik oznaczający akt lub proces pojawienia się bytu, zjawiska lub faktu; moment, w którym coś staje się realne, widoczne lub uznane za istniejące. Termin ten często podkreśla przemianę ukrytego lub latentnego stanu w jawny stan faktyczny.

Etymologia: pochodzi od czasownika zaistnieć, z prefiksem za- wskazującym na rozpoczęcie lub urzeczywistnienie, z sufiksem -enie tworzącym nominał procesowy. W porównaniu z istnienie (istnienie), zaistnienie kładzie akcent na moment urzeczywistnienia lub ujawnienia zjawiska, a nie na samą trwałą obecność.

Zastosowanie: w filozofii, ontologii, fenomenologii i krytyce literackiej termin opisuje moment przejścia z potencjalności w aktualność. Przykłady: „zaistnienie problemu” – gdy problem staje się przedmiotem refleksji; „zaistnienie nowej idei” – pojawienie się koncepcji; „zaistnienie bytu” – w dyskusjach o konieczności istnienia.

Uwagi: mimo precyzyjnego znaczenia, zaistnienie bywa rzadko używane w potocznym języku; częściej pojawia się w tekstach naukowych, filozoficznych lub literackich jako wyraz specyficznej perspektywy na pojawienie się zjawisk.

Zobacz także: istnienie, pojawienie się, zaistnienie (ogólne pojęcia obecności i emergencji).