wspólnota

Wspólnota to pojęcie obejmujące grupę osób łączących się ze względu na wspólne cechy, intencje lub miejsce. Może odnosić się do społeczności zamieszkujących określony teren, grupy zawodowe i społeczne, ruchy obywatelskie, a także do zorganizowanych form prawnych, w których członkowie mają wspólne prawo do dobra lub nieruchomości.

Termin pochodzi od przymiotnika wspólny i rzeczownika wspólnota, oznaczających wspólne dzielenie się, współpracę i więź między ludźmi. W polszczyźnie używa się go w różnych kontekstach, od socjologicznych po religijne i administracyjne.

W sensie społecznym wspólnota może oznaczać lokalną zbiorowość — osiedle, dzielnicę, gminę — a także wirtualne grupy o wspólnych zainteresowaniach. W sferze religijnej mówimy o wspólnocie wiernych, parafii lub zgromadzeniach jako formach wspólnego życia duchowego. W kontekście prawnym funkcjonuje pojęcie wspólnoty mieszkaniowej, która reprezentuje właścicieli lokali we wspólnocie nieruchomości i zarządza jej częściami; inne formy obejmują wspólnoty gruntowe i różnego rodzaju stowarzyszenia.

Wspólnota opiera się na wspólnych celach, normach i praktykach, a jej funkcjonowanie wymaga komunikacji, dobrowolnego udziału w decyzjach i umów. Może budować tożsamość oraz solidarność, ale także prowadzić do konfliktów, jeśli interesy poszczególnych członków różnią się lub gdy brakuje skutecznych mechanizmów rozwiązywania sporów.

Wspólnota jest zjawiskiem uniwersalnym, występującym w różnych kulturach i okresach, a jej kształt zależy od kontekstu społecznego, prawnego i kulturowego.