walencyjnych

Walencyjnych to przymiotnikowy form używany w języku naukowym do opisu zjawisk związanych z walencją, czyli zdolnością elementów do tworzenia określonej liczby wiązań chemicznych lub do występowania w określonych rolach konstrukcyjnych w zdaniach. Słowo pojawia się najczęściej w kontekstach chemicznych i językoznawczych.

W chemii walencja (walencja) opisuje zdolność atomu do tworzenia wiązań chemicznych i określa liczbę łączących miejsce atomu w cząsteczce. Liczba walencyjna pomaga przewidzieć typy związków, które atom może tworzyć, oraz jego reakcje. Wyższe wartości walencyjne pojawiają się w związkach koordynacyjnych lub w pierwiastkach o zmiennych stanach walencyjnych. W praktyce używa się pojęć takich jak stan walencyjny, liczba walencyjna i często równoległych do nich pojęć, takich jak liczba elektronów walencyjnych czy oktetowe ograniczenia. Pojęcie walencji w chemii bywa zestawiane z pojęciami oksydacyjnego stanu i konfiguracji elektronowej.

W językoznawstwie terminy związane z walencyjnością opisują relacje między predykatem a jego argumentami. Walencyjność (walencyjność predykatu) odnosi się do liczby i typu dopełnień, które dany czasownik lub inny predykat wymaga, aby utworzyć poprawne zdanie. Czasowniki mogą być monovalentne, bivalentne, trivalентne i tak dalej, w zależności od liczby potrzebnych argumentów.

W zależności od dziedziny, użycie formy walencyjnych może odnosić się do różnych aspektów: chemicznej walencji atomu lub logiki i struktury zdań w językoznawstwie.