undirsetning

Undirsetning er athöfnin að leggja undir nafn eða annarra merki til að staðfesta innihald skjals og sýna samþykki eða skuldbindingu. Hún getur vísað til sjálfrar athafnarinnar eða til undirritunar sem slíkrar. Í lögfræði er undirsetning grunnur þess að skjöl séu bindandi og gilt, og hún tengist oft hugtakinu undirskrift.

Lagalegt gildi: Skjöl sem bera undirsetningu hafa almennt lagalegt gildi og geta verið forsendur samninga, yfirlýsinga eða heimildar. Rafræn undirskrift er nútímaleg og víða löglega bindandi, að mörgu leyti sambærilegri handskriftri undirskrift. Til að undirsetning standi undir lögum þarf oft að vera rétt gerð, með skýrum viljayfirlýsingum, nægilegu auðkenni og viðeigandi dagsetningu.

Tegundir: Helstu tegundir undirsetningar eru handskrifuð undirritun og rafræn undirskrift. Handskrifuð undirskrift er persónuleg og auðvelt að bera kennsl á. Rafræn undirskrift notar tækni og vottorð til að tryggja öryggi, sannprófun og óbreytanleika skjals.

Form og innihald: Skjal sem undirritað er inniheldur að minnsta kosti nafn undirritanda og dagsetningu; stundum staðsetningu og viðeigandi titil. Í opinberum eða formlegum málum getur verið vaxtar kröfur um vitnisburð, staðfestingu eða aðra fylgigögn.

Öryggi og ásigkomulag: Falskun eða misnotkun undirskrifts getur ógilt lögmæti skalsins. Notkun öruggra aðferða, rétt auðkenning og varðveisla afrita stuðlar að flekklausu gildi undirskrifta.