trúnaðarskylda

Trúnaðarskylda, eða þagnarskylda, er lagaleg og siðferðileg skylda sem krefur einstaklinga og stofnanir til að halda tilteknum upplýsingum leyndum sem þau komast yfir í starfi sínu eða í tengslum við það. Markmiðið er að vernda persónuupplýsingar, einkalíf og traust sem byggist á faglegu sambandi milli gagns referring aðila, þannig að upplýsingar séu aðeins miðlaðar með heimild eða lagaskilyrði.

Hverjir eiga trúnaðarskyldu? Hún nær oft til fagmanna og starfsmanna sem hafa aðgang að viðkvæmri upplýsingu, svo sem lækna, sálfræðinga, lögfræðinga, ráðgjafa, hjúkrunarfræðinga, auk starfsmanna í stjórnsýslu og fyrirtækja sem vinna með persónuupplýsingar. Skyldan tekur til upplýsinga sem berast í munnlega eða skriflega formi, rafrænna samskipta og annarra gagna. Hún svífur yfir þrett tilboð í lok starfi og bundin er við persónu- og viðkvæmar upplýsingar.

Undantekningar og takmörkun: Trúnaðarskylda gildir ekki endilega þegar einstaklingurinn sjálfur veitir samþykki sitt, þegar lagarskylt er að tilkynna eða vista upplýsingar, eða þegar nauðsynlegt er til að vernda líf eða öryggi einstaklinga eða til að uppfylla lagaskyldur. Í sumum tilvikum má einnig deila upplýsingum innan embættisins eða við örugga aðila sem tryggir öryggi gagna.

afleiðingar brota: Brot gegn trúnaðarskyldu getur leitt til ábyrgðar – civil ábyrgðar gagnvart gagnomnum, disziplinarkosta hjá fagfélögum og, í alvarlegum tilvikum, refsilæga viðurlaga samkvæmt almennum refsilögum eða sérlögum sem varða persónuupplýsingar og öryggi.

Tengsl við persónuvernd: Trúnaðarskylda og persónuvernd komast oft saman; hún er sértækari en almennt persónuöryggi og nær yfir sérstakar upplýsingar sem krefjast sérstakrar öruggrar meðferðar. Við starfsemi sem krefst trúnaðarbirðar gilda einnig reglur um gagnavernd og meðferð persónuupplýsinga.