tilgreining

Tilgreining er íslenskt nafnorð sem hefur almennt merkinguna „indication“, „designation“ eða „specification“. Það vísar til þess að eitthvað sé tilgreint, merkt eða gefið upp sem ástæða, tilgangur eða lýsing á eign eða skilyrðum. Orðið er notað bæði í almennri notkun og í faglegum texta til að lýsa hvers konar upplýsingum er tilgreindar.

Í læknisfræði þýðir tilgreining oft ástæða eða réttlæting fyrir ákveðinni meðferð eða prófun. Tilgreiningar eru notaðar til að ákvarða hvort sjúklingur eigi að fá tilteknar rannsóknir, lyf eða skurðaðgerð, byggðar á sjúkdómsgreiningu, einkennum og aðstæðum sjúklings. Gagnrýni og skjölun er oft mikilvæg til að eiga sammæli um meðferð og tryggja réttan farveg fyrir sjúklinginn.

Í öðrum greinum getur tilgreining vísað til þess að skilyrði, markmið eða hlutir séu sérstaklega tilgreindir í texta, t.d. í samningum, verklýsingum eða lýsingum á tækjum og þjónustu. Tilgreiningar hjálpa til við að skýra ábyrgð, takmarkanir og notkunarmöguleika og eru oft lykilatriði í upplýsandi eða samningslegri umfjöllun.

Orðið er samsett af fyrir- og nafnorðinu til og greining, sem bendir til þess að eitthvað hafi verið merkt eða staðfest. Notkun tilgreiningar er víðtæk og kemur fyrir í mörgum faggreinum til að endurspegla tilgang, ástæður og einkenni.