stíflun

Stíflun er íslenskt hugtak sem lýsir hindrun eða lokun flæðis eða gangverks. Orðið rætist af sögunni stíflast, sem hefðbundið þýðir að hindra eða loka fyrir. Stíflun getur átt við í mörgum samhengi, og tilgangurinn getur verið byggingar- eða stjórnunartilgangur eða einföld orsök sem veldur strembi eða sárri hindrun.

Í vatnunar- og orkuverki er stíflun oft notuð í merkingu þess að stíflun eða myndun stíflunnar hindri eða stjórni flæði vatns þegar svæði er dæmt til öryggis, orkuöflun eða vatnsbirgðar. Dæmi eru dælustarfsemi, vatnsaflsvirkjanir og stíflur sem byggja upp stöðuvötn með áhrif á útlit landslags, lífrík og árferði. Viðfangsefni tengd stíflun í þessum geira geta falið í sér umhverfisráðstafanir, svæðisbundnar áætlanir og öryggismál.

Í læknisfræði og líffræði vísar stíflun oft til lokunar eða stíflunnar í æðakerfi, vélröðum eða loftvegum. Slík stíflun geturنك vakið einkenni eins og verkjum eða lokun efnahvarfs og getur krafist viðeigandi meðferðar eftir því hvaða kerfi er stíflað og af hverjum ástæðum.

Í daglegu tali getur stíflun átt við stíflu eða þjappun sem hamlar flæði í gatkerfi, búslóðir, ruslalögn eða samgöngur. Orðalagið er almennt notað í samspili við flókin flæði og mikilvægi hringrásar eða vöktunar til að forðast skaða og auka öryggi.