Home

samoregulujce

Samoregulowanie, często nazywane autoregulacją, to zdolność systemu do utrzymania stabilnego stanu lub realizowania określonego zachowania dzięki własnym mechanizmom regulacyjnym, bez zewnętrznego sterowania. Zasadniczo opiera się na sprzężeniu zwrotnym i, w niektórych przypadkach, na przewidywaniu przyszłych zmian (feedforward). Dzięki temu system dąży do równowagi dynamicznej, adaptując swoje działanie do warunków otoczenia.

W naukach przyrodniczych i medycynie autoregulacja obejmuje m.in. regulację przepływu krwi, filtrację nerkową oraz homeostazę hormonalną.

W ekonomii i polityce termin „organizacje samoregulujące” (SRO) odnosi się do podmiotów, które same tworzą i egzekwują

Zalety samoregulowania obejmują szybkość reakcji, elastyczność i możliwość redukcji kosztów administracyjnych. Ograniczenia to ryzyko niestabilności w

W
organizmach
żywych
mechanizmy
te
pozwalają
na
utrzymanie
stałych
warunków
wewnętrznych
mimo
zewnętrznych
fluktacji.
W
inżynierii
i
technologii,
systemy
samoregulujące
wykorzystują
elementy
regulacyjne
osadzone
w
urządzeniu,
co
pozwala
na
automatyczną
konserwację
parametrów
pracy.
Przykłady
to
grzejniki
samoregulujące
z
termistorami
PTC,
które
ograniczają
prąd
w
miarę
nagrzewania,
czy
układy
utrzymujące
stałą
temperaturę.
normy,
standardy
i
kodeksy
postępowań
w
danym
sektorze.
Często
współpracują
z
regulatorami
państwowymi,
by
zapewnić
integralność
rynku,
ochronę
uczestników
i
stabilność
systemów
finansowych.
złożonych
układach,
potencjalne
nadużycia
oraz
konieczność
skutecznego
nadzoru
i
przejrzystości
procesów
regulacyjnych.