rezistorët

Rezistori janë një nga komponentët kryesorë të qarkeve elektronike. Ata kundërshtojnë rrjedhjen e rrymës dhe konvertojnë një pjesë të energjisë elektrike në ngrohje. Vlera e rezistencës matet në ohm (Ω) dhe shpesh shënohet me R në skedat e qarkut. Në diagramet, rezistori mund të vendoset në seri ose në paralel me njëri-tjetrin për të arritur vlera të dëshiruara të rrymës dhe tensionit.

Funksionet kryesore të rezistoreve përfshijnë kufizimin e rrymës, krijimin e divizionit të tensionit dhe mbrojtjen e komponentëve të tjerë nga rrjedhje e tepruar rryme. Forca rezistentele në mënyrë tipike përcaktohet nga ligji V = IR, ku V është tensioni mbi rezistor, I rryma që kalon dhe R rezistenca. Rezistoret mund të ngrohen gjatë funksionimit dhe toleranca ndikon në çdo shembull të qarkut.

Llojet kryesore përfshijnë rezistorë fikse (fixed) dhe rezistorë variabël (për shembull potensiometra ose reostate). Rezistorët fikse mund të jenë karbon film, metal film, wirewound, ose të ndryshëm në varësi të teknologjisë dhe përdorimit. Rezistorët SMD (surface-mount device) përdoren gjerësisht në pajisje të vogla dhe shpesh janë të koduar me numër.

Ndërtesa dhe kodimi: rezistoret axiale me ngjyra në qark suspensore zakonisht përdorin një kod ngjyror me katër ose pesë banda për të treguar vlerën, tolerancën dhe ngarkesën temperaturore. Rezistoret SMD përdorin kode numerike. Toleranca tipike varjon nga ±1% në rezistoret me cilësi të lartë deri në ±5% ose më tepër. Koeficienti temperaturor (ppm/°C) tregon ndryshimin e rezistencës me ndryshimin e temperatus.