renderowaniu

Renderowanie to proces przekształcania opisu sceny — modeli 3D, materiałów, źródeł światła i kamery — na obraz 2D. W grafice komputerowej jest kluczowym etapem tworzenia obrazów, animacji i efektów wizualnych. Wyróżnia się dwa główne tryby: renderowanie offline (poza czasem rzeczywistym) i renderowanie w czasie rzeczywistym, zwane również real-time, stosowane odpowiednio w produkcji filmowej i w grach komputerowych.

W 3D renderowanie opiera się na pipeline obejmującym przetwarzanie geometrii, shading, teksturowanie, oświetlenie i antyaliasing. Do najważniejszych technik należą rasteryzacja, która szybko generuje obraz z sceny, oraz ray tracing (śledzenie promieni), który symuluje zachowanie światła i daje realistyczne efekty globalnego oświetlenia. W praktyce często łączy się techniki: rasteryzację z efektami postprocess, a do globalnego oświetlenia GI używa się path tracingu lub innych metod.

Ostateczny wynik renderowania może być zapisywany jako pliki obrazowe lub sekwencje wideo, na przykład PNG, TIFF, EXR; w przypadku animacji – jako sekwencja klatek. Renderowanie w czasie rzeczywistym wymaga wysokiej wydajności, dlatego dominuje na GPU, natomiast renderowanie offline pozwala na bardziej zaawansowane symulacje światła kosztem czasu obliczeń.

Inne obszary renderowania obejmują renderowanie stron internetowych (przeglądarki) oraz renderowanie treści w interfejsach użytkownika. Rozwój renderowania napędzają postęp mocy obliczeniowej, algorytmy sztucznej inteligencji i techniki denoisingu oraz upscalingu.