përmbushja

Përmbushja është një term që përshkruan aktin ose gjendjen e plotësimit të një nevoje, dëshire, pritjeje ose detyrimi. Burimi i saj është folja përmbush dhe sufiksi -ja që shndëron veprimin në një emër të përshkruar si procesi ose rezultati i plotësimit.

Në psikologji dhe studimet për mirëqenien, përmbushja shpesh kuptohet si ndjenja kënaqësie dhe vetë-realizimi që vjen nga realizimi i potencialit personal, nga drejtimi në një jetë me vlera dhe qëndrueshmëri. Ajo lidhet me konceptin e eudaimonisë dhe me kënaqësinë subjektive të jetës.

Ndër kontekste etike dhe ligjore, përmbushja nënkupton realizimin e detyrimeve dhe obligimeve. Në kuptim kontraktual, përmbushja e një marrëveshjeje do të thotë zbatim i kushteve të pranueshme; në etikë, ajo përfshin besnikërinë, përgjegjshmërinë dhe integritetin.

Në studimet fetare dhe në diskutimet profetike, përmbushja shërben për të përshkruar ngjarje ose parashikime që realizohen në jetën reale, si plotësimi i planit të hyjnorit ose i vullnetit të Zotit.

Përmbushja mund të komentohen në mënyra të ndryshme: si pjesë e mirëqenies personale, si matje e performancës, ose si realizim i standardeve të jashtme. Ajo është e ndjeshme ndaj kontekstit kulturor dhe historik dhe mund të nënkuptojë aspekte të ndryshme të arritjes dhe kuptimit në varësi të perspektivës.