polivinilklorid

Polivinilklorid (PVC), vinil klorür monomerinin polimerizasyonu sonucu oluşan bir termoplastiktir. Sert bir yapıya sahip olmasına rağmen plastikleştiriciler yardımıyla esneklik kazanabilir. Yüksek klor içeriği nedeniyle yanma davranışları üzerinde dikkat gerektirir ve suya karşı kimyasal olarak dirençli olup iyi bir elektrik yalıtımı sağlar.

Üretimi, vinil klorür monomerinin polimerizasyonuyla gerçekleştirilir. Suspenziyon, emülsiyon veya bulk polimerizasyon yöntemleri kullanılır. Elde edilen polimerin formu ve performansı, katkı maddeleri ile plastikleştiricilere bağlı olarak sert PVC veya esnek PVC şeklinde değişir.

Özellikler açısından PVC, yüksek kimyasal direnç, iyi elektrik yalıtımı ve nispeten düşük maliyet sunar. Yoğunluğu yaklaşık olarak 1.38 g/cm3 civarındadır. Sert PVC, yapısal uygulanmalarda tercih edilirken esnek PVC, plastikleştiriciler ile yumuşatılarak daha farklı uygulamalarda kullanılır. Yanma sırasında klor içerdiği için alev geciktirici etkisi görülebilir; fakat ısınma ve yanma esnasında hidroklorür (HCl) açığa çıkabilir.

Kullanım alanları arasında su ve kanalizasyon boruları ile fittings, pencere profilleri, kaplama ve zemin kaplamaları, elektrik kablo izolasyonu ve çeşitli tıbbi ürünler bulunmaktadır. PVC ayrıca ambalaj ve hijyenik malzemelerde de kullanılır; üretimde ve uygulamada esneklik, katkı maddeleriyle ayarlanır.

Çevre ve sağlık açısından, vinil klorür monomerinin üretiminde güvenlik önemlidir çünkü vinil klorür insan sağlığı için kanserojen olarak sınıflandırılır. PVC’nin yanması zararlı gazlar çıkarabilir ve içerdiği bazı plastikleştiriciler sağlık kaygılarına yol açabildiğinden düzenleyici sınırlamalar uygulanır.

Geri dönüşüm açısından PVC mekanik olarak yeniden işlenebilir, fakat katkı maddeleri ve stabilizatörler nedeniyle ayrı akışlarda işlenmesi ve kontaminasyondan kaçınılması gerekir. Özel tesislerde geri dönüşüm veya enerji geri kazanımı için değerlendirilebilir.