obserwowaniu

Obserwowanie to czynność polegająca na uważnym oglądaniu, analizie i rejestrowaniu zjawisk, zachowań lub procesów w celu uzyskania informacji, oceny przebiegu lub identyfikacji zmian w czasie. Może mieć charakter naukowy, diagnostyczny, edukacyjny, administracyjny lub codzienny.

W praktyce obserwacja jest podstawową metodą zbierania danych w wielu dziedzinach. Może być bezpośrednia (patrzenie na to, co się dzieje) lub pośrednia (korzystanie z nagrań, czujników, raportów). Wyróżnia się obserwację strukturalną, prowadzoną według planu i protokołów; obserwację uczestniczącą, w której badacz bierze udział w obserwowanej rzeczywistości; oraz obserwację jakościową i ilościową, zależnie od sposobu zapisu danych. Często łączy się ją z dokumentowaniem wyników i kwestiami etycznymi, prywatnością oraz zgodą uczestników.

Jeżeli chodzi o język, „obserwowaniu” jest jedną z odmian rzeczownika „obserwowanie” i występuje jako forma celownika (dative) lub miejscownika (locative) zależnie od kontekstu. Inne powiązane wyrazy to „obserwacja” (akt obserwowania) i „monitorowanie” (systematyczne śledzenie).