obrysowanie

Obrysowanie to proces tworzenia obrysu, czyli zewnętrznej granicy kształtu, obiektu lub obszaru. Efekt obrysowania polega na wyodrębnieniu konturu za pomocą jednej lub kilku linii, co ułatwia identyfikację i analizę formy. Pojęcie wywodzi się od czasownika obrysować i jest szeroko używane w sztuce, projektowaniu i kartografii.

W sztuce i rysunku obrysowanie stanowi jeden z podstawowych etapów pracy nad sylwetą obiektu. Rysownik lub malarz najczęściej tworzy wyraźną linię konturu, by oddzielić kształt od tła, a następnie rozwija detale i cienie. Obrys może być wykonywany różnymi narzędziami i stylami, od precyzyjnych, cienkich linii po grubsze, ekspresyjne kontury.

W grafice komputerowej obrysowanie obejmuje tworzenie konturu ścieżki wektorowej lub krawędzi w rastrowych obrazach. W edytorach wektorowych obrys określa granicę obiektu, którą można potem stylizować, modyfikować grubość linii i kolor. W grafice rastrowej obrys może być wynikiem efektów krawędzi lub opcji stroke.

W kartografii i systemach informacji geograficznej obrysowanie służy do wyznaczania granic obszarów i tworzenia polygonów. Umożliwia zarysowanie granicy administracyjnej, topograficznej lub tematycznej na mapie oraz przygotowanie danych do analiz przestrzennych.

Obrysowanie bywa odróżniane od pokrewnych pojęć takich jak zarys (luźniejszy, wstępny szkic) czy kontur (granica językowo i kontekstowo często synonimiczna, lecz używana w różnych dziedzinach). Obrys kojarzy się z wyraźną, czytelną granicą.