nazywaniem

Nazywaniem to narzędnikowa (instrumentalna) forma rzeczownika „nazywanie”, oznaczająca akt nadawania nazw lub etykietowania. Słowo to pochodzi od czasownika „nazywać” i funkcjonuje w polszczyźnie jako nominalizacja czynności. W kontekście językoznawstwa i terminologii termin „nazywaniem” odnosi się do procesu przypisywania nazw obiektom, pojęciom lub osobom.

Etymologia i forma gramatyczna: „nazywanie” powstaje przez dodanie sufiksu -anie do rdzenia „nazywać”. Forma narzędnikowa „nazywaniem” występuje, gdy rzeczownik ten przyjmuje przypadek narzędnika i pojawia się w konstrukcjach opisujących sposób, metodę lub proces, na przykład w zdaniu: „Nazywaniem imion zajmowano się w ceremoniach” (przykładowa konstrukcja).

Znaczenie i zastosowania: W praktyce językowej „nazywaniem” służy do mówienia o procesie nadawania nazw oraz o etykietowaniu w sensie semantycznym i stylistycznym. W polszczyźnie termin ten występuje częściej w kontekście formalnym, naukowym lub opisowym niż w codziennym mówieniu, gdzie częściej używa się formy „nazywanie”. Instrumentalna postać bywa używana w zdaniach, w których opisuje się sposób działania lub procedurę.

Porównanie z pokrewnymi formami: „nazywanie” to sama nazwa czynności; „nazwa” to rezultat — sama nazwa; „nazywać” to czasownik określający czynność. „Nazywaniem” jest jeden z przypadków fleksji, używany w kontekstach, które wymagają opisania samego procesu nadawania nazw.

See also: nazywanie, nazwa, nadawanie nazw.