magnezyt

Magnezyt (MgCO3) to minerał z grupy węglanów magnezu. Występuje w postaciach krystalicznych rhomboidalnych (trójkątnych) i należy do minerałów skorupy ziemskiej. Charakteryzuje się twardością 3,5–4 w skali Mohsa, gęstością około 3,0 g/cm3 oraz barwą od bezbarwnej po białą, często z odcieniami szarości z powodu domieszek. Reaguje z kwasami, wydzielając dwutlenek węgla.

Występowanie i powstawanie: Magnezyt występuje w naturalnych warunkach w hydrotermalnych żyłach magnezowych, w marmurach dolomitowych oraz w serpentynitach powstałych w wyniku metamorfozy. Powstaje w wyniku rekrystalizacji magnezu z dolomitu; bywa wydobywany w kopalniach magnezowych i pakowany jako surowiec.

Zastosowania: Głównym zastosowaniem magnezytu jest produkcja tlenku magnezu (MgO) poprzez wypał, co daje magnezytowy tlenek stosowany jako materiał ogniotrwały w hutnictwie. MgO używany jest w cegłach magnezjowych oraz jako dodatek do cementu, ceramiki, farb i plastiksów. Jako surowiec do produkcji magnezu metalicznego magnezyt jest przetwarzany w procesach przemysłowych (np. proces Pidgeona).

Historia i nazwa: Nazwa magnezyt pochodzi od regionu Magnesia w Grecji. Omawiany minerał był znany i opisywany w XIX wieku, a jego nazwa utrwaliła się w języku naukowym.

Uwagi praktyczne: Pył magnezytu może podrażniać drogi oddechowe; podczas obróbki mechanicznej konieczne jest zabezpieczenie dróg oddechowych i ochrony oczu.