legjislacionin

Legjislacioni është termi që përfshin tërësinë e ligjeve të miratuara në një juridiksion dhe procesin me të cilin këto ligje krijohen. Ai rregullon veprimet e shtetit, të drejtat dhe detyrimet e qytetarëve, si dhe organizimin dhe funksionimin e institucioneve publike. Legjislacioni përfshin ligjet e miratuara nga autoriteti legjislativ, aktet nënligjore të detajuara për zbatim, si dhe në disa sisteme, marrëveshje ndërkombëtare të ratifikuara që ndikojnë në bazën ligjore të vendit.

Burimi kryesor i legjislacionit është kushtetuta, e cila përcakton parimet themelore dhe kompetencat për krijimin dhe rivendosjen e ligjeve. Shkalla tjetër përfshihet ligjet themelore dhe ligjet e miratuara nga parlamenti ose organi përkatës legjislativ. Aktet nënligjore, rregulloret dhe udhëzimet detajojnë mënyrën e zbatimit të këtyre ligjeve dhe mbajnë një rol kyç në operacionet ditore të administratës.

Procesi legjislativ zakonisht përfshin propozimin e një ligji, shqyrtimin dhe amendimin në komisione përkatëse, debatet publike dhe votimin në kuvend, nënshkrimin përfundimtar dhe publikimin në burimet zyrtare. Pas publikimit, ligji futet në fuqi sipas afateve të përcaktuara dhe, në mënyra të ndryshme, mund të përfundojë me monitorimin dhe rivlerësimin nga institucionet gjyqësore për kushtetueshmëri ose efektivitet.

Në një nga funksionet kyçe të qeverisjes, legjislacioni bashkëvepron me drejtësinë dhe politikën publike, duke ua dhënë shtetit një kit të qëndrueshëm rregullativ. Rrjedhimisht, respektimi i kushtetutës dhe mbrojtja e të drejtave themelore janë pjesë integrale të legjislacionit dhe zbatimit të tij.