interdyscyplinarne

Interdyscyplinarność, czasem określana jako interdyscyplinarne podejście, odnosi się do stylu działania, w którym elementy, metody i pojęcia z co najmniej dwóch różnych dyscyplin łączy się w celu rozwiązania problemu wykraczającego poza możliwości pojedynczej dziedziny. Celem interdyscyplinarności jest stworzenie nowej jakości wiedzy i praktyki poprzez integrację perspektyw, technik i danych oraz wypracowanie wspólnego, zintegrowanego sposobu analizy złożonych zjawisk.

Interdyscyplinarność różni się od multidyscyplinarności i transdyscyplinarności. W interdyscyplinarności dochodzi do aktywnej integracji koncepcji i metod z różnych dyscyplin w jedną wspólną ramę pojęciową, umożliwiającą tworzenie nowych narzędzi i rozwiązań. Multidyscyplinarność polega na współpracy kilku dyscyplin nad tym samym problemem, bez konieczności tworzenia zintegrowanej metodologii. Transdyscyplinarność natomiast wykracza poza świat nauki, angażując także interesariuszy spoza środowiska akademickiego i często zmieniając same granice dyscyplin.

Zastosowania interdyscyplinarne obejmują m.in. badania klimatu i środowiska, zdrowie publiczne, urbanistykę, inżynierię biomedyczną oraz nauki społeczne łączone z innymi dziedzinami. Zalety to szersze rozumienie złożonych zjawisk, innowacje oraz praktyczne rozwiązania realnych problemów. Wyzwania to różnice języków i metod między dyscyplinami, trudności w ocenie jakości badań, finansowanie i publikacja wyników w ramach odmiennych tradycji naukowych.