informacyjnorozrywkowe

Informacyjno-rozrywkowe, często tłumaczone jako infotainment, to termin opisujący media treści, które łączą aspekt informacyjny z elementami rozrywkowymi. Dotyczy programów telewizyjnych, radiowych, materiałów online, w tym filmów wideo, podcastów i treści na mediach społecznościowych, w których przekaz informacyjny jest podany w sposób angażujący i przystępny.

W literaturze medialnej informacyjno-rozrywkowe podejście łączy się z trendem infotainment, który zyskał na znaczeniu wraz z cyfryzacją mediów i rosnącą konkurencją o uwagę odbiorców. Zwykle odróżniane jest od twardych wiadomości lub edukacyjnych programów poprzez nacisk na dostępność, tempo i atrakcyjność dla szerokiej publiczności, przy zachowaniu rzetelności.

Typowe formaty to magazyny informacyjne, programy naukowe i technologiczne, explainery, dokumentalne serie o lekkości tonacji oraz treści online łączące wizualizacje danych z narracją. W kontekście polskim termin ten używany jest do klasyfikowania programów i kanałów łączących aktualności z lżejszymi segmentami, mających przyciągać większą widownię, przy jednoczesnym utrzymaniu standardów dziennikarskich.

Zalety informacyjno-rozrywkowych formatów obejmują większą przystępność skomplikowanych tematów, lepszą zaangażowanie odbiorców i lepszą zapamiętywalność treści, a także dotarcie do szerszego spektrum odbiorców. Do wad należą potencjalny sensationalizm, uproszczenia, ryzyko mylącego przedstawiania problemów oraz erozja granic między informacją a rozrywką, co bywa krytykowane w kontekście niezależności redakcyjnej i rzetelności.

Ostatecznie balans między informacją a rozrywką pozostaje kluczowym zagadnieniem dla praktyków medialnych, edukatorów i regulatorów, którzy starają się utrzymać wartość informacyjną przekazu przy jednoczesnym utrzymaniu atrakcyjności.