greiðslukost

Greiðslukostur (greiðslukostnaður) er heildarkostnaður sem tengist greiðsluferlum. Hann felur í sér gjöld og annan kostnað sem stafar af framkvæmd greiðslu, til dæmis þegar viðskiptavinur greiðir með kredit- eða debetkorti, millifærslu eða rafrænum greiðslum. Kostnaðurinn getur verið beinn, eins og per-transaction gjald eða fastur kostnaður, eða óbeinn, t.d. vegna gengisbreytinga, verðbreytinga eða tækniinnleiðingar.

Helstu þættir greiðslukostnaðar eru:

- Beinir gjöld fyrir hverja greiðslu og fastur kostnaður sem greiðsluaðilinn leggur á.

- Interchange- og kortanetsgjöld sem greiðsluaðili greiðir til kortafyrirtækja og lánastofnana.

- Gjöld greiðsluaðila (acquirer) og greiðsluþjónusta (processor) fyrir meðferð greiðslunnar.

- Gengis- og gjaldmiðlamunur vegna gjaldmiðla umbreytinga í millilandagreiðslum.

- Öryggis- og svikakostnaður sem fylgir öryggisráðstöfunum og fyrirbyggingu svika.

- Tækni- og uppfærslukostnaður vegna innleiðingar og viðhalds greiðslukerfa.

Greiðslukostur tengist fjölbreyttum greiðslumátum. Notendur nota meðal annars kredit- og debetkort, millifærslur og rafrænar lausnir. Í mörgum tilvikum er kostnaðurinn fluttur áfram í verð vöru eða þjónustu, en samningar milli kaupanda og seljanda eða greiðsluþjónusta geta leitt til mismunandi dreifingar kostnaðar. Þetta getur haft áhrif á verðlag, samkeppni og val fyrir bæði kaupanda og seljanda.

Reglugerðir og eftirlit hafa áhrif á greiðslukostnað. Í EES og á Íslandi eru reglur sem miða að meiri gagnsæi, samkeppni og lækkun kostnaðar. Fjármálaeftirlitið (FME) og Seðlabanki Íslands sinna eftirliti og stuðla að því að greiðslukostnaður sé vel upply shiningur og að markaðir séu opinberir.