framleiðslufallsins

Framleiðslufallið, oft kallað framleiðslufallið, er stærðfræðileg lýsing á því hvernig framleiðsluafurð (Q) ræðst af inntökum framleiðslu, aðallega fjármagninu K og vinnu L, og tækni A. Algild formúla er Q = F(K,L) eða Q = F(K,L,A). Framleiðslufallið lýsir því hvaða magni af afurð er hægt að framleiða með tiltekinni samsetningu inntaka og tækni.

Í stuttum tíma er fjármagn oft fast; ráðstafslan byggir á breytingum á vinnu. Í lengri tíma er hægt að breyta báðum inntökum og tækni. Returns to scale lýsir því hvernig framleiðslan breytist þegar öll inntök aukast jafn hart: með stöðugum returns to scale er F(aK,aL) = aF(K,L); með auknum eða minnkandi returns to scale breytist framleiðslan meira eða minna en samræmd aukning inntaka. Marginal products: MP_K = ∂F/∂K og MP_L = ∂F/∂L. Oft eru aukningarnar í framleiðslu við hverja viðbótarlínu minnkandi þegar hin inntakið er fast.

Isoquantar sýna samsetningar K og L sem hafa sama framleiðslu, og þær eru venjulega convexar. Algengar gerðir framleiðslufalls; Leontief (Q = min(aK,bL)), Cobb-Douglas (Q = A K^α L^(1-α)) og CES (eiginleikar sem taka tillit til breytilegri á milli substitúta).

Notkun: Framleiðslufallið er grunnur í þjóðhagfræði til að lýsa samspili tækni og inntaka við framleiðslu, sem veitir undirstöðu fyrir hagvexti, dreifingu tekna og ákvarðanir um fjárfestingu. Það gerir einnig grein fyrir takmörkunum og dæmigerðum formum í raunverulegum aðstæðum.