fjármögun

Fjármögun er ferlið við að afla fjár til reksturs eða fjárfestinga. Hún felur í sér ákvarðanir um uppsprettu fjárins, kostnað og kjör, sem og samsetningu eigin fjár og skulda sem nýtt er til að fjármagna verkefni eða rekstur. Fjármögun beinist að stjórnun fjárhagslegs sveigjanleika og áhættu, og hún hefur áhrif á greiðslugetu, greiðsludreifingu og arðsemi.

Helstu uppspretar fjármögnunar eru eiginfjárframlag (hlutafjárútboð, eigið fé, hagnaður sem haldið eftir), skuldir frá bönkum og öðrum lánveitendum (lántaka, skuldabréf) og leiga eða leigusamningar sem fjármögna eignir án beina kaupa. Einnig eru verkefnamiðuð fjármögun (project finance) og opinber stuðning, styrkir og fjárveitingar notuð til tiltekinna verkefna.

Ákvörðunartaka um fjármögun byggist á markmiðum um arðsemi og stöðugleika, kostnaði og áhættu, sem og viðfangsefni fyrirtækisins. Kostnaður fjármögunar, oft metinn með miðstýrðum kostnaði eins og WACC, hefur áhrif á ákvarðanir um eignir og framtíðartekjur. Jafnvægi milli eigin fjármagns og skulda stuðlar að fjárhagslegum stöðugleika og tiltekinni áhættu. Fjármögun er því mikilvægur þáttur í stefnumótun og rekstri fyrirtækja og stofnana.