fjárveitingu

Fjárveitingu er almennt notuð til að lýsa veitingu fjármagns til annars aðila með tilteknum markmiðum. Fjármagn getur verið veitt sem skuldafjárveiting (lán) eða eignarfjárveiting (fjárfesting) eða sem styrkur frá opinberum aðilum eða stofnunum. Í rekstri og viðskiptum er fjárveiting oft lykil aðferð til að fjármagna rekstur, vöxt og verkefni sem hafa samfélagslegan eða efnahagslegan ávinning. Orðið fjárveitingu er samsett af fjár- og veitingu og vísar til veitingar fjár til annars aðila.

Helstu gerðir fjárveitinga eru skuldafjárveiting (lán) sem þarf endurgreiðslu með vöxtum; eignar- eða hlutafjárveiting (fjárfesting) þar sem fjárfestir fær hluta í fyrirtækinu; og styrkir eða framlag sem eru veittir án endurgreiðslu til tiltekinna verkefna, t.d. rannsókna, menntunar eða menningarverkefna.

Ferlið felur oft í sér umsókn, matsferli, due diligence, samningsgerð og úthlutun fjármagns. Eftir að fjármagni hefur verið veitt, er venjulega eftirfylgni til að tryggja að skilyrðum sé fullnægt og að fjármagnið sé nýtt samkvæmt markmiðum.

Reglugerðir og ábyrgð: fjárveitingar lúta lagalegum og reglugerðum sem tryggja gegnsæi, varúð og heiðarleika í fjármálastarfsemi. Opinberar fjárveitingar hafa oft skilyrði sem tengjast stefnumótun, rannsóknar-, menntunar- eða samfélagslegum markmiðum.