efnahagsvöxt

Efnahagsvöxtur er langvarandi aukning í framleiðslu hagkerfis. Hann er oft mældur sem breyting á landsframleiðslu yfir tíma, að teknu verðlagi til að taka tillit til verðbólgu. Efnahagsvöxtur getur bætt lífskjör og aukið hagvöxt í langan tíma, en hann sýnir ekki endilega dreifingu á öllum sviðum samfélagsins. Efnahagsvöxtur er oft skipt í raunvöxt og verðbólgu- eða nafnvöxt, þar sem raunvöxtur bregst á verðbreytingar og gefur betri mynd af raunverulegri framleiðsluþróun.

Mælingar og drifkraftar

Hagvöxtur er aðallega mældur með breytingu í landsframleiðslu yfir tíma. Oft er unnið með raunverðmæti landsframleiðslu til að fella verðbreytingar niður. Langtímahagvöxtur byggist á stjórn Fjárfestingar, breytingar í vinnuafli og framleiðni. Framleiðni byggist á tækni, menntun, heilsu, innviðum og skipulagningu. Hefðbundin kenningalíkön fjalla um samspil fjármuna, mannauðs og starfsorku; innlend kenningar (endogenous growth) leggja sérstaka áherslu á menntun, nýsköpun og þekkingarspillyr.

Hugmyndir og áskoranir

Efnahagsvöxtur getur aukið lífsgæði, drifið atvinnu og bætt kaupmætti, en getur líka aukið ójöfnuð og haft umhverfislegar og beina þjóðfélagslegar kostnaðartengsl. Sjálfbærni er mikilvæg: langvinnur vöxtur byggist oft á framleiðni og tæknibreytingum frekar en fjölda auðlinda. Ófullkomnar mælingar, ójöfnuður og umhverfisáhrif geta leitt til misskilnings um raunverulega framþróun.

Stjórnun og stefna

Til að stuðla að hagvexti meðal annarra þátta vilja stjórnvöld stuðla að stöðugleika, fjárfestingum í menntun og rannsóknir, innviðauppbyggingu og tryggjum aðlaganlegar og réttlátar stofnanir. Í heild felur efnahagsvöxtur í sér samspil fjárfestinga, tækniframfara og uppbyggingar hæfni samfélagsins.