dëmshpërblimit

Dëmshpërblimi është term juridik në drejtën civile që i referohet pagesës monetare të dëmit të shkaktuar nga një veprim gabim, neglizhencë ose shkelje e një detyrimi, me synimin e rikthimit të të dëmtuarit në gjendjen që ishte para ngjarjes. Qëllimi i dëmshpërblimit është të kompensojë dëmin dhe të rivendosë një balancë në raportin midis palëve.

Llojet kryesore të dëmshpërblimit janë dëm material dhe dëm moral. Dëm material përfshin dëmet në pasuri, shpenzimet shëndetësore, humbjen e të ardhurave dhe të tjera shpenzime të drejtuara nga ngjarja, ndërsa dëm moral përfshin vuajtjet, dëmtimin e reputacionit dhe cenimin e integritetit personal. Në disa sisteme ligjore, mund të ekzistojnë karakteristika të tjera të dëmit, si dëmi i parashikuar ose dëmi i rikuperuar me politikat e sigurimit.

Baza ligjore e dëmshpërblimit rrjedh nga përgjegjësia civile: ajo lind nga gabimi, nga neglizhenca ose nga shkelja e një detyrimi kontraktual. Detyra e palës dëmtuese është që të japë kompensimin që i mbulon dëmin që është shkaktuar, me një lidhje kauzale midis veprës dhe dëmit. Mënyrat e realizimit të dëmshpërblimit janë përmes gjykatës ose, në mënyrë të paktë, përmes një marrëveshjeje për dëmshpërblim midis palëve. Në sektorin e sigurimeve, dëmshpërblimi shpesh e kryen siguruesi sipas kushteve të polices.

Afatet e ngarkimit të kërkesës dhe kufizimet ligjore të dëmshpërblimit ndryshojnë sipas juridiksionit; zakonisht ekzistojnë rregulla për pezullimin ose afatet kufizuese të dëmtimeve dhe të provave.