dwuwymiarowy

Dwuwymiarowy to przymiotnik w języku polskim oznaczający posiadanie dwóch wymiarów. W geometrii i innych dziedzinach odnosi się do obiektów, przestrzeni lub danych ograniczonych do dwóch osi, najczęściej oznaczanych jako x i y, czyli do płaszczyzny.

W kontekście geometrii dwuwymiarowe są figury i obiekty mające długość i szerokość, ale brak głębokości. Do typowych przykładów należą prostokąt, koło, trójkąt i inne figury na płaszczyźnie. Przestrzeń dwuwymiarowa opisuje płaszczyznę, w której współrzędne określane są dwoma wartościami.

W grafice komputerowej i informatyce dwuwymiarowość odnosi się do obrazów i danych zapisywanych na płaszczyźnie, czyli z szerokością i wysokością bez głębokości. Obrazy 2D obejmują pliki rastrowe (np. PNG, JPEG) oraz grafikę wektorową operującą na współrzędnych (x, y). W programowaniu dwuwymiarowe tablice (macierze) mają wymiary wierszy i kolumn.

Termin dwuwymiarowy jest przeciwieństwem trójwymiarowego (3D). W praktyce używany jest w naukach ścisłych, inżynierii, grafice i designie do odróżniania modeli płaskich od przestrzennych. Etymologicznie powstał przez połączenie liczby dwa (dwa) z wymiarem i sufiksu -owy, tworząc dwuwymiarowy.