duszenia

Duszenie to czynność polegająca na ograniczeniu lub uniemożliwieniu dopływu powietrza do układu oddechowego, co prowadzi do niedotlenienia organizmu. Termin dotyczy zarówno aktów przemocy (np. duszenie jako forma zadawania bólu lub zabójstwa), jak i stanów medycznych związanych z brakiem powietrza (asfyksja). Etymologia: od czasownika dusić; rzeczownik duszenie.

Mechanizmy duszenia obejmują różne mody: ucisk na szyję powodujący ograniczenie przepływu krwi i tlenu; ucisk na klatkę piersiową; blokowanie lub ograniczanie drogi oddechowej; w niektórych przypadkach uduszenie powietrzne. Duszenie jest uważane za formę przemocy i może prowadzić do śmierci w krótkim czasie bez szybkiej pomocy medycznej.

Skutki zdrowotne zależą od czasu trwania i skuteczności działania, obejmują utratę przytomności, uszkodzenia mózgu z powodu niedotlenienia, a w skrajnych przypadkach zgon. W medycynie i kryminalistyce duszenie ocenia się na podstawie obrażeń na szyi, świadectw okoliczności i przebiegu zdarzeń.

Pod kątem prawnym, duszenie zwykle kwalifikuje się jako czyn zabroniony i może być ścigane z zarzutu zabójstwa, usiłowania zabójstwa lub spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, zależnie od jurysdykcji i okoliczności.

Zapobieganie i reagowanie na duszenie obejmuje unikanie sytuacji ryzykownych, rozpoznawanie sygnałów przemocy domowej oraz natychmiastowe wezwanie pomocy medycznej lub organów ścigania w przypadku podejrzenia duszenia.