deilustjórnunar

Deilustjórnunar er fræðigrein og starfsvið sem fjallar um forvarnir, meðferð og lausn deilna með það að markmiði að lágmarka skaða, bæta samskipti og stuðla að varanlegri lausn. Hún byggist á gagnrýnum skilningi á samvinnu og notkun fjölbreytra aðferða til að stjórna og leysa deilur í fyrirtækjum, stofnunum og samfélögum.

Aðferðir í deilustjórnun eru meðal annars samningaviðræður, milligöngu og sáttamiðlun. Í vissum tilvikum er lausnin bindandi, t.d. með skriflegum samningi sem aðilar samþykkja eða með úrlausn dómstóla. Ferlinu fylgir oft greining á hagsmunum, uppbygging lausna sem eru raunhæfar og samræming tímaramma, ábyrgða og reglna. Forvarnarferli sem byggja upp skýrt regluverk og reglulegt samráð eru einnig mikilvæg.

Vettvangur deilustjórnunar er víður. Hún er notuð í fyrirtækjum til að forðast deilur eða leysa þær með samvinnu milli starfsfólks og stjórnenda; í stjórnsýslu og stofnunum til að leysa átök og deilur milli hagsmunaaðila; og í alþjóðlegu samhengi til að ná samkomulagi milli þjóða eða stofnana.

Ávinningur deilustjórnunar felst í betri samskiptum, minni kostnaði og hraðari lausn deilna sem viðhalda tengslum og framleiðni. Helstu áskoranir eru valdahlutföll og ójafnvægi hagsmuna, gallar í aðferðum sem geta leitt til ófullnægjandi lausna og þörf á fagmennsku og þekkingu til að tryggja sanngjornar samningar.