asertywne

Asertywne (przymiotnik) opisuje cechę lub sposób zachowania polegający na wyrażaniu własnych potrzeb, praw i uczuć w sposób bezpośredni, lecz szanujący prawa innych osób. W psychologii i komunikacji jako styl zachowania uznaje się umiejętność jasnego komunikowania swoich oczekiwań, jednocześnie pozostając empatycznym i otwartym na perspektywę rozmówcy.

Cechy charakterystyczne zachowań asertywnych obejmują:

- bezpośrednie, precyzyjne wypowiadanie myśli i potrzeb;

- używanie ja-komunikatów, na przykład „Czuję się… gdy…”, oraz prośby zamiast oskarżeń;

- umiejętność wyznaczania granic i odmawiania bez poczucia winy;

- aktywne słuchanie i empatia w rozmowie;

- odpowiedni ton głosu, mowa ciała i kontakt wzrokowy, które wspierają przekaz;

- umiejętność negocjacji i współpracy przy zachowaniu własnych praw.

Różni się od pasywności, która często prowadzi do tłumienia potrzeb, oraz od agresji, która narzuca własne racje kosztem innych. Asertywność jest uważana za skuteczny styl komunikacji w różnych kontekstach, takich jak relacje osobiste, miejsce pracy czy edukacja.

Zastosowania obejmują treningi asertywności, warsztaty komunikacyjne, terapię i rozwijanie umiejętności interpersonalnych. Korzyści to lepsza jasność w wyrażaniu potrzeb, zdrowsze granice, większa pewność siebie i zmniejszenie napięcia w relacjach. W praktyce asertywność wymaga ćwiczeń i wrażliwości na kontekst kulturowy, w którym się komunikujemy.