afektywnoci

Afektywność to pojęcie z zakresu psychologii, odnoszące się do zakresu, intensywności i charakteru doświadczeń afektów — krótkotrwałych emocji, nastrojów i sposobu ich ekspresji. W ujęciu psychologicznym afektywność obejmuje zarówno afekt pozytywny, jak i afekt negatywny, oraz ogólną podatność jednostki na doświadczanie emocji. W praktyce klinicznej i badaniach nad zachowaniem afektywność często rozpatruje się jako cechę emocjonalną lub jako stan emocjonalny w danym momencie.

Składniki afektywności obejmują: afekt pozytywny (skłonność do doświadczania pozytywnych emocji), afekt negatywny (skłonność do doświadczania negatywnych emocji), intensywność emocji oraz podatność na ekspresję emocji i regulację afektu.

Pomiar afektywności najczęściej dokonuje się za pomocą ustandaryzowanych narzędzi, takich jak Skala Afektywności Pozytywnej i Negatywnej (PANAS). Afektywność jest użyteczna w badaniach nad dobrostanem, stresem, relacjami interpersonalnymi oraz w przewidywaniu zachowań.

W kontekście klinicznym odchylenia od typowej afektywności mogą towarzyszyć zaburzeniom nastroju (depresja) lub zaburzeniom osobowości; wysoka negatywna afektywność może zwiększać podatność na lęk i depresję, niska pozytywna afektywność – anhedonia. Ocena afektywności może wspomagać diagnozę i monitorowanie leczenia.

Afektywność wykazuje różnice kulturowe i może zmieniać się w rozwoju oraz wraz z wiekiem; badania nad afektywnością obejmują również wpływ czynników środowiskowych na ekspresję emocji.