Starfshæfni

Starfshæfni er hugtak sem lýsir getu einstaklings til að sinna vinnu- eða starfsverkefnum. Hún nær yfir geta til að uppfylla kröfur vinnustaða, leysa verkefni, stýra tíma og aðlaga sig að vinnuumhverfi. Í velferðar- og atvinnumálum er starfshæfni notuð til að meta hvort einstaklingur geti starfað og hvaða stuðning, endurhæfingu eða ráðgjöf hann kunni að þiggja.

Mat starfshæfni byggist á samspili líkamlegra, sálfræðilegra og félagslegra þátta. Það tekur til líkamlegrar færni og þols, vitsmuna- og námsgetu, og hæfni til samskipta og samstarfs. Aðferðir við mat geta verið læknisskoðun, próf í færni, starfsæfingar, viðtöl og sjálfsmatsverkefni, allt með það fyrir augum að bera saman raunverulegar vinnukröfur.

Notkun starfshæfni er margþætt. Hún styður ákvörðun um endurhæfingu og aðlögun vinnuaðstæðna, veitir ráðgjöf og upplýsingar til vinnuveitenda og starfsfólks, og stuðlar að endurkomu eða áframhaldandi þátttöku á vinnumarkaði. Hún gefur einnig grunn fyrir aðgerðir sem snúa að öryggi, tryggingu og félagslegri þátttöku.

Takmarkanir og áskoranir: Mat starfshæfni getur verið flókið vegna breytileika milli einstaklinga og aðstæðna. ýmsar forsendur og aðstæður geta haft áhrif á niðurstöður. Þess vegna er mikilvægt að matið sé kerfisbundið, endurskoðað reglulega og samhæft við aðstæður og reglur.