Oksidasyonun

Oksidasyon, kimyada elektron kaybı ile karakterize edilen temel bir süreçtir. Geleneksel olarak oksijenin katılımıyla bağlantılı olsa da oksidasyon her zaman oksijen alımını gerektirmez; oksidasyonu gerçekleştirebilen herhangi bir oksitleyici madde bu sürece dahil olabilir. Oksidasyon sayısında artış meydana gelir ve bu değişim, redoks çiftlerinde elektron transferinin temel göstergesidir. Oksidasyon kavramı, Lavoisier’in çalışmalarıyla bilimsel olarak netleşmiştir.

Oksidasyonun pek çok türü vardır. Biyolojik oksidasyonlar canlı organizmalarda enerji üretiminde (örneğin mitokondriyal solunumda NADH’nun oksidasyonu) rol oynar. Endüstriyel oksidasyonlar kimyasal sanayide çeşitli ürünlerin üretiminde kullanılır ve elektrikli enerji üretimi veya pigmentleşme gibi süreçlerle ilişkilidir. Metalik oksidasyon çoğu zaman korozyon olarak bilinir ve demir gibi metalleri oksijenle tepkimeye sokarak pas oluşumuna yol açar. Oksidasyon ayrıca yanma reaksiyonlarını da kapsar; bu tür tepkimeler büyük miktarda enerji açığa çıkarır.

Oksidasyonun ölçülmesi, oksidasyon sayılarını izlemek ve oksidan ile indirgenç ajanlar arasındaki ilişkiyi tanımlamakla yapılır. Redoks potansiyeli, tepkimenin yönünü ve hızını öngörmede kullanılır. Oksidasyonun günlük yaşam ve sanayideki etkileri büyüktür: enerji üretiminden gıda bozulmasına kadar birçok süreçte rol alır; bu yüzden antioksidanlar ve kontrollü oksidasyon önlemleri önemli yer tutar.