Kesinleme

Kesinleme, bir kararın veya işlemının nihai ve uygulanabilir hâle gelmesi süreci ile bu kararın artık değiştirilmesinin veya itiraz edilmesinin mümkün olmadığı durumu ifade eden hukuki terimdir. Kesinleşen karar veya işlem, taraflarca normal yollara başvurulamayacak şekilde bağlayıcı ve icra edilebilir hale gelir. Türk hukukunda kesinleşme, kararın tebliğinden sonra belirli süreler içinde temyiz edilmemesi, ya da tüm temyiz yollarının sonuçlanmasıyla oluşur; bu durum, res judicata ilkesinin bir sonucudur.

Bir yargı kararında, taraflar genellikle belirli süreler içinde temyiz veya başka kanun yollarını kullanabilir. Bu süreler dolduktan sonra karar kesinleşir ve artık değiştirilemez. Kesinleşen karar yürürlüğe girer ve icra yoluyla uygulanabilir hale gelir.

İdari ve mali alanlarda da benzer bir kesinleşme mekanizması söz konusudur. Örneğin vergi tarhiyatı ya da idari kararlar için öngörülen itiraz süreleri geçtikten sonra alınan kararlar kesinleşir; bu kararlar, kanunlar çerçevesinde uygulanır ve gerektiğinde sınırlı denetim yollarına başvurulabilir.

Kesinleşme, kararın taraflar için nihai bağlayıcılığa kavuşması anlamını taşır. Kesinleşmiş bir karar üzerinde yeniden yargılama için genellikle olağan yollar geçerli değildir; ancak bazı özel durumlarda istisnai denetim mekanizmaları veya anayasal denetim gibi yollar bulunabilir. Kesinleşme, kararların güvenilir ve uygulanabilir olmasını sağlayan temel bir hukuk kavramıdır.