Drejtim

Drejtim është një emër në gjuhën shqipe që i referohet aktit të drejtimit drejt një synimi, drejt një destinacioni ose orientimit në hapësirë. Në përdorim të gjerë, drejtimi mund të përfshijë drejtimin fizik të një mjeti ose rrugës së një udhëtimi, por gjithashtu menaxhimin, udhëheqjen dhe orientimin e një organizate, projekti ose procesi me synim arritjen e objektivave.

Etymologjia e termit lidhet me foljen drejtoj dhe me rrënjën drejt, që do të thotë drejt ose drejtim. Sufiksi -im formon emrin abstrakt drejtim. Fjala ka formën njësi drejimesh të ndryshme në varg regjistrimesh gjuhësore; pluhesore dhe termi përdoret në shumicën e konteksteve ku flitet për drejtimin.

Në domën navigacion dhe geografi, drejtimi përshkruan kahun ose orientimin e një udhëtimi, rrugës ose destinacionit dhe ndihmon në orientimin gjeografik. Në administrim dhe organizata, drejtimi i një institucioni ose projekti përfshin planifikimin, vendimmarrjen dhe mbikëqyrjen me qëllim arritjen e objektivave të tërësishëm, dhe shpesh nënkupton një vizion dhe një strategji të veçantë (drejtim strategjik, drejtim operativ).

Në kontekste politike dhe ideologjike, drejtimi mund të nënkuptojë orientimin politik ose qasje ideore. Në arte dhe media, termi përdoret për të përshkruar procesin e drejtimit artistik të një produksioni (drejtim i filmit, drejtim teatër) ose krijimin artistik të një vepre. Në shkencë dhe inxhinieri, drejtimi i vektorit ose i sistemeve përfshin orientimin dhe kahun e tyre fizik.