Botnetverkefni

Botnetverkefni eru rekstrarform þar sem stórt net af hertum tækjum er undir stjórn einum eða fleirum ólöglegra aðila. Tækin sem hafa verið sýkt með spilliforriti kallast bots og eru oft notuð án vitundar eigenda. Meðlimir botnetsins starfa sem sameiginlegt net sem hægt er að stýra með samstilltum boðum til að koma í veg fyrir stjórn tækja og til að framkvæma ólöglegar athafnir á netinu.

Skipulag botnetverkefnis getur verið miðstýrt eða dreifstýrt. Stjórnendur nota stjórnstöð (C2) til að senda skipanir, safna upplýsingum og uppfæra botana. Í miðstýrtri uppsetningu er ein eða fáir aðilar með beina stjórn, en í dreifðri uppbyggingu er stjórn botnetsins dreifð yfir mörg tækja til að auka viðnám gegn höggum eða upptöku.

Helstu notkunarmöguleikar eru DDoS-árásir, gagnaöflun og persónuupplýsingar, spaming, og myntminning (cryptocurrency mining). Aðrir aðilar nota botnet til að dreifa spilliforriti, svindla á netvörum eða stela gögnum frá notendum. Margar gerðir botneta þróast með nýjum aðferðum og vilja koma í veg fyrir aðbúta eða uppgötvun.

Ferlið hefst oft með smit tækja með spilliforriti sem dreift er með phishing, óuppfærðum kerfum eða ónægu vefum. Þegar tækið verður hluti af botnetinu eru skipanir sendar til bots og þau senda reglulega upplýsingar til stjórnstöðvarinnar.

Varnir gegn botnetverkefnum felast í reglulegum öryggisuppfærslum, notkun öryggisforrita, netvöktun og flæði lausna eins og sinkholing og takmörkun netumferðar. Réttarfars- og siðferðissjónarmið hafa mikið vægi; botnetrekstur er almennt ólöglegur og hefur harðar afleiðingar fyrir bæði eigendur tækja og stjórnendur.