zjarrfikëse

Zjarrfikësja është një pajisje portative e projektuar për të shuar zjarrin në fazat e para të një incidenti. Ajo mbart një medium shuarës dhe shpesh vendoset në shtëpi, zyra, makina dhe hapësira të tjera për të ofruar një mundësi kontrolli të shpejtë derisa të mbërrijnë shërbimet e emergjencës.

Llojet kryesore të zjarrfikëseve përmenden sipas mediumit të tyre shuarës. Pluhur kimik (ABC ose BC) është i përgjithshëm dhe efikas për zjarre të klasave A (materiale ngurtë), B (ndeze) dhe C (elektrike). Zjarrfikëset me ujë ose ujë me shtesa janë të përdorshme kryesisht për zjarre të klasit A. Shkuma (përmbajtje shkume) mbulon sipërfaqe dhe është e mirë për zjarre A dhe B në ambiente të hapura ose të ngushta. Dioksidi karboni CO2 është i dobishëm për zjarre B dhe C në ambiente të mbyllura, duke mos ngurtuar sipërfaqet me ujë.

Mënyra tipike e përdorimit është: tërhiqni pinin e sigurisë, drejtoni tubin drejt bazës së flakës dhe shtypni mekanizmin, duke lëvizur dorën në mënyrë të ndezur nga një zonë në tjetrën për të mbuluar gjithë zonën me shkumën ose pluhurin e shuarjes.

Mirëmbajtja përfshin kontrollime të rregullta të presionit dhe etiketave, çdo muaj, dhe shkarkimin ose rimbushjen nga një teknik i autorizuar kur është e nevojshme. Pajtimi me standardet kombëtare ose ndërkombëtare, si EN 3 në Evropë ose UL në SHBA, siguron cilësinë dhe funksionimin korrekt të zjarrfikëses.