uszkami

Uszka to małe pierożki charakterystyczne dla kuchni polskiej. Najczęściej podawane są w barszczu czerwonym lub w klarownym bulionie, zwłaszcza podczas wieczerzy wigilijnej. Nadzienie stanowi zwykle mieszanka grzybów leśnych i cebuli; rzadziej używa się grzybów suszonych, a niektóre przepisy dopuszczają dodanie bułki tartej, która pomaga związać masę.

Ciasto na uszka przygotowuje się z mąki pszennej, jajek, wody lub mleka oraz soli. Po wyrobieniu ciasto wałkuje się na cienki placek, wycina okrągłe lub kwadratowe kawałki, nakłada nadzienie i skleja brzegi, formując półksiężyce lub małe sakiewki. Następnie uszka gotuje się w osolonej wodzie, często do momentu wypłynięcia i miękkości. Niektóre przepisy kończą krótką smażeniem na maśle dla dodatkowego aromatu. Podaje się je w barszczu, często posypane posiekaną natką pietruszki lub skropione śmietaną.

Kultura i kontekst: Uszka stanowią integralną część Wigilii i polskiego dziedzictwa kulinarnego. Ich kształt i nadzienie odzwierciedlają zimowe zapasy grzybów oraz barwę barszczu, tworząc charakterystyczny zestaw dań w okresie świątecznym.

Warianty: Istnieją regionalne różnice w kształcie (okrągłe versus półksiężyce), wielkości i dodatkowych składnikach. W niektórych regionach przygotowuje się wersje z mieszanką kapusty z grzybami lub używa różnych gatunków grzybów.

Etymologia: Nazwa pochodzi od słowa uszko – małe ucho, co odnosi się do charakterystycznego kształtu pierożków.