skulpturës

Skulptura është arti i krijimit të formave tre-dimensionale nga materiale të ndryshme. Mund të jetë skulpturë e lirë, që qëndron e pavarur në hapësirë, ose pjesë reliefi që ngjitet ose ndërfaqe me sipërfaqe të tjera. Ajo shfaqet në muze, galeri, hapësira publike ose vende historike.

Historikisht, skulptura ka qenë një nga disiplinat kyçe të artit vizual. Në antikitetin grek dhe romak, ajo u karakterizua nga përpjekja për përfaqësim ideal të trupit njerëzor dhe të formës. Në Mesjetë, fokusimi u drejtua tek temat fetare. Në Rilindje, u theksua realiteti hapësinor, anatomi dhe ritmi i figurës. Në shekullin XX dhe në artin bashkëkohor, u shtuan teknika të reja dhe ide të reja përmes instalimeve, performancës dhe bashkëpunimeve midis materialeve.

Materialet tradicionale përfshijnë gurin, bronzin, drurin, qeramikën dhe qelqin. Në periudhat moderne dhe bashkëkohore shihen materiale si betoni, plastikë dhe metal të lehtë, si dhe kombinime të ndryshme. Teknikat kryesore përfshijnë gdhendjen nga një masë e ngurtë, modellimin, kasting për metale dhe bashkimin e pjesëve të ndryshme për skulptura të mëdha, si dhe krijimin e instalimeve që përfshijnë hapësirën.

Skulpturat shërbejnë si dokumentante estetike dhe kulturore, duke interpretuar figura njerëzore, ide dhe ngjarje. Ato lidhen ngushtë me arkitekturën dhe ambientet publike, duke kontribuar në identitetin e qytetit dhe në përvojën e vizitorëve. Ruajtja dhe konservimi i skulpturave kërkon kujdes të veçantë për materialet dhe ekspozimet kundër rrethanave të motit dhe kalimit të kohës.