przeludnienia

Przeludnienie to stan, w którym liczba ludności w danym obszarze przekracza nośność środowiska i dostępnych zasobów, co prowadzi do niedoborów, degradacji środowiska i pogorszenia jakości życia. Termin nie odnosi się wyłącznie do liczby mieszkańców na kilometr kwadratowy, lecz do relacji między zapotrzebowaniem a możliwościami systemów dostarczających wodę, żywność, energię, mieszkania i usługi. Przeludnienie nie jest równoznaczne z wysoką gęstością zaludnienia; regiony o wysokiej gęstości mogą mieć wystarczające zasoby, jeśli infrastrukturę i technologię odpowiednio rozwinięto.

Czynniki obejmujące przeludnienie to szybki wzrost liczby ludności, struktury wiekowe (duży udział młodych ludzi), urbanizacja i migracje, ograniczone zasoby naturalne oraz niskie tempo podnoszenia efektywności wykorzystania zasobów, a także zmiany klimatu i degradacja środowiska. Skutki obejmują presję na wodę i żywność, rosnące zapotrzebowanie na mieszkania i transport, obciążenie systemów opieki zdrowotnej i edukacji, pogorszenie jakości środowiska, ubóstwo i ryzyko konfliktów o zasoby.

Przeludnienie występuje w różnych skalach, z większym naciskiem w regionach o szybkim tempie wzrostu populacji i słabej infrastrukturze. W krajach rozwiniętych problemem może być zbyt duże obciążenie miejskich obszarów i zasobów, mimo stabilnego przyrostu naturalnego.

Rozwiązania obejmują polityki planowania rodzin, edukację i zdrowie reprodukcyjne, inwestycje w infrastrukturę i zrównoważone rolnictwo, osiedlanie i transport publiczny, gospodarowanie wodą i energią oraz planowanie urbanistyczne. Koncepcja wywodzi się z prac demografów, była omawiana od czasów Malthusa i łączy się ze zrównoważonym rozwojem.