postsinaptik

Postsinaptik, sinapsın postsinaptik tarafıyla ilgili olanı ifade eden bir terimdir. Kimyasal sinapslarda presinaptik terminalden salınan nörotransmitterler postsinaptik membranda bulunan reseptörlere bağlanır ve bu etkileşim postsinaptik potansiyellerin oluşmasına yol açar. Bu potansiyeller, alıcı hücrenin aksiyon potansiyelini tetikleyebilir veya baskılayabilir. Postsinaptik bölüm genellikle dendritler veya soma üzerinde bulunur.

Postsinaptik bölgede bulunan ana yapı, postsinaptik yoğunluk (PSD) olarak adlandırılan protein yoğunlaşmasıdır. PSD reseptörler, kanallar ve sinaptik proteomun diğer bileşenlerini düzenler. Glutamat reseptörleri (AMPA, NMDA) çoğu kimyasal sinapsın esas yüzeyini oluşturur; GABA ve asetilkolin gibi diğer nörotransmitterlerle ilgili reseptörler de postsinaptik membranda yer alır.

İşlevsel olarak, postsinaptik iletişim nörotransmitterlerin reseptörlere bağlanmasıyla oluşan eksitatör postsinaptik potansiyeller (EPSP) veya inhibitör postsinaptik potansiyeller (IPSP) aracılığıyla gerçekleşir. NMDA reseptörleri Ca2+ girişini tetikleyerek sinaptik plastisiteye katkıda bulunur; AMPA reseptörlerinin sayısı veya iletkenliği değiştiğinde sinaptik gücü artar veya azalır.

Postsinaptik bölgeler sinaptik plastikliğin temel konumudur; öğrenme ve hafıza süreçlerinde kritik rol oynar. Bozukluklar PSD bozukluklarıyla bağlantılı olabilir; Alzheimer, otizm ve şizofreni gibi durumlarda postsinaptik işlev bozulabilir. Terim, presinaptik ile karşıt olarak kullanılır ve kimyasal sinapslar için temel olarak işlev görür.