poetów

Poetów jest formą rzeczownika poeta w liczbie mnogiej w dopełniaczu (genitive plural). Służy do wyrażania związku z wieloma poetami lub przynależności do nich, a także występuje w zwrotach takich jak: twórczość poetów, dzieła poetów czy spotkanie poetów. Genitive plural występuje także po liczebnikach i w konstrukcjach wymagających dopełniacza, np. kilku poetów, więcej poetów.

Poeta pochodzi od łacińskiego poeta, który z kolei wywodzi się od greckiego poiētēs, oznaczającego „twórca” lub „poeta”. W polszczyźnie używany od średniowiecza. Nominatyw l. mnogiej to „poeci”, a genitive plural to „poetów”. W gramatyce polskiej jest to rzeczownik męski osobowy.

W literaturze pojęcie poety odgrywa kluczową rolę: poeci są twórcami wierszy i innych form, a ich twórczość bywa analizowana w krytyce i historiografii. W historii literatury polskiej pojawili się tacy poeci jak Jan Kochanowski, Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Czesław Miłosz i Wisława Szymborska.

Słowo „poetów” pojawia się w opisach encyklopedycznych i biograficznych, a także w tytułach zbiorów i antologii, gdy mowa o dwóch lub więcej poetach, ich dziełach lub dorobku.